O Radzyniu Podlaskim
Miasto atr
akcyjnie turystycznie, choć wciąż mało znane i nieodkryte. Jego ozdobę stanowi zespół pałacowo-parkowy
z połowy XVIII wieku z bogatą dekoracją rzeźbiarską, najdoskonalszy w Polsce przykład tego typu budowli,
oranżeria - perła architektury rokokowej, zabytkowy park z kilkusetletnimi modrzewiami. Godnym uwagi jest kościół pw. Św. Trójcy z 1641 roku z bogatym wnętrzem oraz XVIII - wieczna brama i dzwonnica. Wśród drzew jednohektarowego parku przy ul. Sitkowskiego znajduje się pałacyk z przylegającą doń wieżą, zwany Gubernią, wzniesiony przez Potockich w II poł. XVIII w.
Historia
W 1468 r. król Kazimierz Jagiellończyk wydał przywilej lokacyjny, umożliwiający założenie miasta nazwanego Kozirynek.
W XV – XVI w Radzyń - Kozirynek dzierżawili od króla bogaci szlachcice Kazanowscy.
W 1534 r. miasto z nadania króla Zygmunta Starego przeszło w ręce Mikołaja Mniszcha.
Około 1580 r. ustaliła się nazwa - Radzyń. Pod koniec XVII w. miasto przeszło we władanie Stanisława Antoniego Szczuki, podkanclerza litewskiego, by w 1741 r. jako wiano wnuczki Szczuki - Marii Kątskiej, trafić w ręce Eustachego Potockiego, generała artylerii litewskiej, fundatora okazałego pałacu – rezydencji magnackiej. Na początku XIX w. Radzyń był własnością księżnej Anny Sapieżyny,
która w 1831 r. sprzedała go rodzinie Korwin - Szlubowskich, władającej ówcześnie dobrami radzyńskimi.
Więcej informacji:
